Tieners geven de voorkeur aan berichtgeving over schadebeperking bij middelengebruik (Harm reduction)
Voor veel ouders is praten met hun kinderen over dugs gebruik als het navigeren door een veld met landmijnen. Het is moeilijk als ouder om precies te bepalen wat je moet zeggen en hoe. Maar een nieuwe studie door onderzoekers van de universiteit van Brits-Columbia (UBC) en de universiteit van Calgary laat zien hoe het beter kan.
Emily Jenkins, een UBC-professor in verpleegkunde die het gebruik van middelen door jongeren bestudeert en haar collega’s interviewden 83 tieners in Brits-Columbia. (Brits-Columbia is een provincie van Canada). Interessant genoeg vonden ze dat informatie over schadebeperking het beste overkwam bij tieners, in plaats van de typische “geen drugs gebruiken” verhalen.
Tieners haken af bij “zerotolerantie” of “totale onthouding” informatie.
Onderzoeker Emily Jenkins vertelt :
“Tieners vertelden dat ze in het algemeen afhaakten bij verhalen die totale onthouding of zerotolerantie als teneur hadden. Want dat weerspiegelt niet de realiteit van hun leven ,” zei Jenkins. ” Of zijzelf of hun leeftijdsgenoten gebruikten al middelen. Of ze kenden het gebruik daarvan omdat dit in hun eigen familiekringen gebeurt.”
Schadebeperking bij middelengebruik
Schadebeperking heeft tot doel de schadelijke effecten van middelengebruik te verminderen, in plaats van het simpelweg te negeren of te veroordelen.
Bij de schadebeperking opvatting (harm reduction) , erken je dat gebruik van middelen – of het nu drugs, sigaretten of alcohol is – een deel van het leven is. En dat het ideaalbeeld van “totaal stoppen met gebruiken” niet realistisch is en voor veel mensen niet (direct) bereikbaar is. Voor sommige mensen geldt dat zij nooit kunnen stoppen. Schadebeperkende middelen en maatregelen hebben tot doel mensen minder risico te laten lopen, of gezonder en/of gelukkiger te laten leven. Over het algemeen geldt ook dat de last voor anderen (of de maatschappij in zijn algemeen) minder belast wordt.
Jeugd is meer ontvankelijk wanneer ouders – op een niet-oordelende manier praten
“De jongeren in het onderzoek waren meer ontvankelijk wanneer hun ouders – op een niet-oordelende manier – praatten over middelengebruik of wanneer zij wezen op middelen of strategieën om de schade van het gebruik te minimaliseren. Deze aanpak bleek ook beter te werken voor het behoud van familierelaties en de gezondheid van jongeren, ” zei Jenkins.
Sommige tieners die middelen gebruikten ondanks de zero-tolerance benadering van hun families, meldden dat ze zich niet verbonden voelden met hun familie. En niet terecht konden bij problemen hierover met hun ouders, of geen steun kregen wanneer zij wilden stoppen .
Tieners waardeerden nog steeds grenzen die ouders stellen
“Een te soepele benadering van middelengebruik werkte ook niet. Sommige tieners hebben bijvoorbeeld echt behoefte dat ouders hun alcohol gebruik begrenzen. Niet ingrijpen wordt dan vaak ervaren alsof ouders niet echt geven om wat de jongere doet. ”
Algemene voorbeelden van Schadebeperkende middelen en maatregelen zijn :
Gratis medische heroïne verstrekking of methadon verstrekking door de overheid verstrekt aan verslaafden, zodat deze weer een normaal leven kunnen opbouwen. Maar ook condoomgebruik of de veiligheidsriem in de auto zijn Schadebeperkende maatregelen. Goede voorlichting over voorbehoedsmiddelen is echt beter bij jongeren, dan proberen alleen onthouding op te leggen of te promoten.
Rokers kunnen overstappen op nicotine pleisters. Maar ook op e-sigaretten of bijvoorbeeld op rookloze tabak. Daardoor worden de kansen op rokersziekten vrijwel vergelijkbaar met als waren zij gestopt met roken. Tolerantie voor op een gezondere manier van nicotine gebruiken, zal meestal levens redden bij verstokte rokers. Maar kan ook tabak rokende jongeren helpen.
De studie in april 2019 gepubliceerd in Harm Reduction journal, onderzocht jongeren van 13-18 jaar in stedelijke, voorstedelijke en landelijke gebieden in Brits-Columbia.
De cijfers laten zien dat de hoogste niveaus van middelengebruik en gerelateerde schade optreden bij jongeren. Maar dat de beleving van jongeren wordt vaak niet meegenomen in de manier waarop hun ouders jongeren hierover benaderen.
Jenkins beveelt ouders aan om In de toekomst op onderzoek gebaseerde bronnen te gebruiken om zichzelf te scholen en te laten informeren over een goede maner van praten met hun kinderen over drugs en middelengebruik.
Het onderzoek is te vinden op :
“You can’t chain a dog to a porch”: a multisite qualitative analysis of youth narratives of parental approaches to substance use.