Rotterdamse onderzoekers ontdekken verjongingsmiddel Proxofim

Wetenschappers van het Erasmus MC in Rotterdam is gelukt om bij bejaarde muizen aanzienlijk jonger en fitter te maken.

Het onderzoek gebeurt met bejaarde muizen, die vergeleken met de leeftijd van mensen ongeveer 80 jaar oud zijn. Zij gedroegen zich dus ook bejaard, bewogen weinig en hadden een dunne vacht.

Muizen werden jongen na kuur met verjongingsmiddel Proxofim

De onderzoekers behandelde de oude muizen door hen meer dan 10 maanden lang met het nieuwe verjongingsmiddel Proxofim.  Al na tien dagen begonnen de kale  plekken van de oude muizen nieuwe haren en een vollere vacht te krijgen. Na drie weken werden de muizen fitter en konden ze al twee maal zo ver rennen als controlemuizen die niet behandeld werden. Ze reageerden alerter op hun omgeving.  Na een maand werd de werking van hun nieren  beter.

De muizen worden jonger. Maar de onderzoekers  weten nog niet of ze ook langer leven. Want gemiddeld sterven de muizen na twee jaar. Maar de muizen uit het onderzoek leven nu nog.

Wat in onderzoeken voor muizen geldt, kan ook van toepassing zijn voor mensen. Want onze erfelijke aanleg (genen) komt voor 80% overeen met dat van de muis.

Hoe werkt die verjongingskuur met Proxofim?

De cellen in ons lichaam lopen elke dag genetische schade op. Ons lichaam repareert dit. Maar dat lukt niet bij alle cellen. Rond ons 65ste zijn steeds meer cellen blijvend beschadigd, de zogeheten senescente cellen. De senescente cellen zijn betrokken bij de veroudering.

Normaal gesproken breekt de cel zichzelf af als de beschadigingen te groot zijn en de  brokstukken worden afgevoerd en gereed gemaakt om opnieuw als bouwstenen voor cellen te kunnen gebruiken. Dit noemt men geprogrammeerde celdood of apoptose. De opgeruimde cel wordt vervangen door een jong exemplaar die ontstaat uit een stamcel.

Soms  werkt die apoptose niet goed en dan blijven foutief functionerende cellen ontstekingsstoffen uitscheiden. Dat zijn de  senescente cellen. Die ontstekingsstoffen verstoren de gezonde cellen in hun buurt en verslechteren de werking van organen en weefsels.

In die ‘senescente’ cellen zitten twee eiwitten aan elkaar verbonden , die ervoor zorgen dat de cel allerlei rommel uitscheidt die weefsels sneller doen verouderen en onze organen aantasten.  Proxofim verbreekt de verbinding tussen die twee eiwitten en doodt foute cellen. Hierdoor plegen de senescente cellen zelfmoord. Daardoor herstellen sommige weefsels bij de muizen  en daardoor werden ze fitter.

Kuur nog niet beschikbaar voor ouderen

Voordat medicijnen gebruikt mogen worden door mensen moeten ze eerst heel erg uitgebreid getest worden. Dat is met proxofim nog niet gebeurt. Het is nog niet bekend of er schadelijke bijwerkingen zijn bij gebruik door mensen. Daarnaast is nog niet bekend wat een juiste dosis is. Zodat het risico bestaat dat je te veel toegediend krijgt, waardoor je lichaam schade zou kunnen oplopen.  De onderzoekers denken dat er eerst proeven met varkens uitgevoerd gaan worden. En indien die proeven goed verlopen pas na een paar jaar  de eerste testen met mensen uitgevoerd kunnen worden.

Eerst onderzoek bij mensen met uitbehandelde kanker

De onderzoekers hopen over een jaar of twee, drie het onderzoek uit te breiden naar patiënten met agressieve vormen van kanker.

Ook bij de behandeling van kanker spelen senescente cellen een rol. Ze maken de kanker minder gevoelig voor een chemokuur. En ze kunnen de groei van tumoren versnellen.

De cellen van kankerpatiënten lopen veel schade op door chemo- of radiotherapie, zodat ze ook de twee eiwitten aanmaken die Proxofim opruimt.  Op die manier kan men patiënten tegen chemotherapie schade beschermen.  Ook kan men een therapie ontwikkelen  om bij kankerpatiënten waar de tumoren die resistent geworden zijn  tegen chemotherapie weer gevoelig te maken.

De onderzoekers hopen dat het de groei van bepaalde hersentumoren kan stoppen. Het gaat om patiënten die nog maar een half jaar te leven hebben en zo ziek zijn, dat zij de mogelijke bijwerkingen zoals diarree en overgeven op de koop toenemen.  Later wil men ook het onderzoek gaan uitbreiden naar ouderdomskwalen.

Bij wondgenezing zijn senescente cellen wel tijdelijk belangrijk. Ze worden aan de wondrand gevormd en waardoor een wond zich mooi sluit. Bij muizen zonder senescente cellen ontstaat dan littekenweefsel.

Daarom moet je muizen geen chemotherapie gegeven worden zonder senescente cellen. Dat gaat fout. Maar als je bij muizen 2 of 3 weken na de chemotherapie de senescente cellen verwijdert, dan worden de muizen fitter.


Boeken over kanker en voeding,
ook andere boeken over kanker


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *