Kunnen ‘killer’ T-cellen COVID-immuniteit versterken tegen virusmutanten?

Onderzoekers kijken naar blijvende bescherming tegen COVID-19

In de race tegen opkomende coronavirusvarianten kijken onderzoekers verder dan alleen antilichamen naar aanwijzingen voor blijvende bescherming tegen COVID-19.

Bezorgdheid over coronavirusvarianten die mogelijk gedeeltelijk resistent zijn tegen afweermechanismen van antilichamen, hebben geleid tot hernieuwde belangstelling voor andere immuunresponsen die beschermen tegen virussen. Wetenschappers zijn met name hoopvol dat T-cellen enige immuniteit tegen COVID-19 kunnen bieden. Zelfs als antilichamen minder effectief worden in de strijd tegen de ziekte. T-cellen zijn immuuncellen die virus-geïnfecteerde cellen kunnen aanvallen en vernietigen.

Onderzoekers zijn op zoek naar tekenen dat T-cellen kunnen helpen om blijvende immuniteit te behouden. We weten dat de antilichamen waarschijnlijk minder effectief zijn, maar misschien kunnen de T-cellen ons redden. Biologisch is dat logisch. Er zijn nog geen bewijzen op dit moment, maar de onderzoekers zijn hoopvol.

Coronavirusvaccins gericht op antilichamen

De ontwikkeling van het coronavirusvaccin was grotendeels gericht op antilichamen. Dat was niet zonder reden. Antilichamen – met name die welke zich binden aan cruciale virale eiwitten en infecties blokkeren – kunnen de sleutel zijn tot ‘steriliserende immuniteit’, die niet alleen de ernst van een ziekte vermindert, maar ook infectie voorkomt.

Dat beschermingsniveau wordt beschouwd als de gouden standaard, maar vereist doorgaans grote aantallen antilichamen. Dat is mooi als dat kan, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn.

Killer T-cellen kunnen ons redden

Naast antilichamen produceert het immuunsysteem een ​​bataljon T-cellen die zich op virussen kunnen richten. Sommige van deze, bekend als killer-T-cellen (of CD8 ⁺ T-cellen), zoeken en vernietigen cellen die met het virus zijn geïnfecteerd. Andere, helper-T-cellen (of CD4 ⁺ T-cellen) genoemd, zijn belangrijk voor verschillende immuunfuncties, waaronder het stimuleren van de productie van antilichamen en dodelijke T-cellen.

T-cellen voorkomen infectie niet, omdat ze pas in actie komen nadat een virus het lichaam is binnengedrongen. Maar ze zijn belangrijk voor het opruimen van een infectie die al is begonnen. In het geval van COVID-19 zouden killer-T-cellen het verschil kunnen betekenen tussen een milde infectie en een ernstige infectie die ziekenhuisbehandeling vereist. Als ze in staat zijn om de met virus geïnfecteerde cellen te doden voordat ze zich vanuit de bovenste luchtwegen verspreiden, zal dat invloed hebben op hoe ziek je je voelt. Ze zouden ook de overdracht kunnen verminderen door de hoeveelheid virus die in een geïnfecteerde persoon circuleert te beperken, wat betekent dat de persoon minder virusdeeltjes in de gemeenschap verspreidt.

T-cellen waarschijnlijk meer resistent tegen nieuwe varianten

T-cellen zouden ook meer resistent kunnen zijn dan antilichamen tegen bedreigingen van opkomende varianten. Studies hebben aangetoond dat mensen die zijn geïnfecteerd met SARS-CoV-2, doorgaans T-cellen aanmaken die zich richten op ten minste 15-20 verschillende fragmenten van coronavirus-eiwitten. Welke eiwitfragmenten als doelwitten worden gebruikt, kan van persoon tot persoon sterk verschillen. Dat betekent dat een populatie een grote verscheidenheid aan T-cellen zal genereren die een virus kunnen strikken. Dat maakt het erg moeilijk voor het virus om te muteren om aan celherkenning te ontsnappen, in tegenstelling tot de situatie voor antilichamen.

Dus toen laboratoriumtests aantoonden dat de in Zuid-Afrika geïdentificeerde 501Y.V2-variant (ook wel B.1.351 genoemd) gedeeltelijk resistent is tegen antilichamen die zijn opgewekt tegen eerdere coronavirusvarianten, vroegen onderzoekers zich af of T-cellen minder kwetsbaar zouden kunnen zijn voor zijn mutaties.

T-celreacties zijn niet gericht op gemuteerde plekken

De eerste resultaten geven aan dat dit het geval zou kunnen zijn. In een preprint die op 9 februari werd gepubliceerd, ontdekten onderzoekers dat de meeste T-celreacties op vaccinatie tegen coronavirus of eerdere infectie niet gericht zijn op plekken die gemuteerd zijn in twee recent ontdekte varianten, waaronder 501Y.V2 Zuid Afrika-variant. Er is ook bewijs dat het onwaarschijnlijk is dat de overgrote meerderheid van de T-celreacties door de mutaties wordt beïnvloed.

Als T-cellen actief blijven tegen de 501Y.V2-variant, kunnen ze bescherming bieden tegen ernstige ziekten. Maar het is moeilijk te achterhalen uit de gegevens die tot nu toe beschikbaar zijn, waarschuwen onderzoekers.

Vaccins verbeteren

Onderzoekers hebben gegevens uit klinische onderzoeken geanalyseerd voor verschillende coronavirusvaccins. Men onderzocht of hun effectiviteit afneemt voor de Zuid Afrika-variant (501Y.V2).

Tot dusver zijn er ten minste drie vaccins minder effectief in het beschermen tegen milde COVID-19 in Zuid-Afrika, waar de 501Y.V2-variant domineert, dan in landen waar die variant minder vaak voorkomt:

1. een eiwitvaccin gemaakt door Novavax uit Gaithersburg, Maryland,
2. een enkelvoudig vaccin gemaakt door Johnson & Johnson uit New Brunswick, New Jersey,
3. een vaccin gemaakt door AstraZeneca uit Cambridge, VK, en de universiteit uit Oxford, VK.

In het geval van het AstraZeneca-vaccin waren de resultaten bijzonder opvallend: het vaccin was slechts 22% effectief tegen milde COVID-19 in een steekproef van 2.000 mensen in Zuid-Afrika. Dat onderzoek was echter te klein en de deelnemers waren te jong voor onderzoekers om conclusies te trekken over een ernstige ziekte.

Sommige makers van coronavirusvaccins zijn al op zoek naar manieren om vaccins van de volgende generatie te ontwikkelen die T-cellen effectiever stimuleren. Antilichamen detecteren alleen eiwitten buiten de cellen, en veel coronavirusvaccins richten zich op een eiwit genaamd spike dat zich op het oppervlak van het virus bevindt. Maar het spike-eiwit is “nogal variabel”, wat suggereert dat het vatbaar is voor mutatie. En het verhoogt het risico dat opkomende varianten in staat zullen zijn om de detectie van antilichamen te omzeilen.

T-cellen daarentegen kunnen zich richten op virale eiwitten die tot expressie worden gebracht in geïnfecteerde cellen, en sommige van die eiwitten zijn erg stabiel. Dit vergroot de mogelijkheid om vaccins te ontwerpen tegen eiwitten die minder vaak muteren dan de spike eiwitten. En het is de bedoeling verschillende eiwitten in één vaccin op te nemen.

Ontwikkelen 2e generatie covid19-vaccin

Biotechnologiebedrijf Gritstone Oncology uit Emeryville, Californië, ontwerpt een experimenteel vaccin dat de genetische code bevat voor fragmenten van verschillende coronavirus-eiwitten waarvan bekend is dat ze T-celreacties opwekken, evenals voor het volledige spike-eiwit. Het doel is om ervoor te zorgen dat de antilichaamreacties robuust zijn. Klinische onderzoeken starten in het eerste kwartaal van dit jaar.

Maar Gritstone-president Andrew Allen hoopt dat de huidige vaccins effectief zullen zijn tegen nieuwe varianten en dat het vaccin van zijn bedrijf nooit nodig zal zijn. “We hebben dit absoluut ontwikkeld om ons voor te bereiden op slechte scenario’s”, zegt hij. “We hopen half dat alles wat we deden tijdverspilling was. Maar het is goed om er klaar voor te zijn. “

Gerelateerde artikelen, bekijk ook:

• Thee als extra component tegen covid besmetting
• Vaccinatie tegen COVID-19 verkleint het risico op langdurige COVID / longcovid
• Hoeveel tijd na covid besmetting krijg je symptomen of moet je testen?
• Verschillende studies: Onbehandelbaar immuniteitsgebrek door Corona besmetting
• Draagbare luchtververser als sieraad tegen virussen/corona, alle beetjes helpen
• Hoe covid besmet, wat doet het covid virus?
• Hartziekte myocarditis, ontstoken hartspier vaker na corona besmetting
• ViroMed VirX antivirale neusspray virusblocker & corona viruskiller